1. آرام بمانید: مهم است که هنگام برخورد با کودکی که عصبانیت دارد آرام و صبور باشید. از عصبانی شدن یا ناامیدی خودداری کنید، زیرا این می تواند وضعیت را تشدید کند. در عوض، با لحنی آرام و ملایم صحبت کنید و از زبان بدن آرام استفاده کنید.
2. احساسات او را تأیید کنید: احساسات فرزندتان را بپذیرید و به او بگویید که ناراحتی یا عصبانیت اشکالی ندارد. این می تواند به آنها کمک کند احساس کنند شنیده شده و درک می شوند، که می تواند به آرام کردن آنها کمک کند.
3. ارائه همدلی: سعی کنید مسائل را از دیدگاه فرزندتان ببینید و همدلی کنید. برای مثال، ممکن است بگویید: «می‌دانم که در حال حاضر واقعاً ناراحت هستید. وقتی به آنچه می‌خواهیم نمی‌رسیم، می‌تواند ناامیدکننده باشد.”
4. فضای امن فراهم کنید: گاهی اوقات، کودکان برای ابراز احساسات بدون قضاوت یا تنبیه نیاز به فضای امنی دارند. فضایی امن و راحت را برای کودک خود فراهم کنید تا بتواند عصبانی شود، مانند یک “نقطه عصبانیت” تعیین شده در خانه.
5. محدودیت های واضح تعیین کنید: در حالی که درک و همدلی مهم است، تعیین محدودیت ها و مرزهای واضح نیز بسیار مهم است. به کودک خود بگویید که رفتارهای خاصی مانند ضربه زدن یا پرتاب کردن اشیا قابل قبول نیست.
6. از زبان مثبت استفاده کنید: به جای سرزنش یا تنبیه فرزندتان، از زبان مثبت برای تشویق رفتار خوب استفاده کنید. به عنوان مثال، ممکن است بگویید، “من دوست دارم وقتی از کلمات خود برای بیان احساسات خود استفاده می کنید.”
7. انتخاب‌های پیشنهادی: هر زمان که ممکن است به فرزندتان حق انتخاب بدهید، مانند «آیا می‌خواهید پیراهن آبی بپوشید یا سبز؟» این می تواند به آنها کمک کند که کنترل بیشتری داشته باشند و کج خلقی را کاهش دهند.
8. از ارتباط غیرکلامی استفاده کنید: گاهی اوقات، کودکان ممکن است نتوانند خود را به صورت کلامی بیان کنند. از ارتباطات غیرکلامی، مانند حرکات یا حالات چهره، برای کمک به آنها در بیان نیازهایشان استفاده کنید.
9. مشکلاتی داشته باشید: اگر کودک شما غرق شده یا ناراحت است، ممکن است استراحت از موقعیت و انجام کار دیگری با هم مفید باشد. این می تواند به آنها کمک کند تا آرام شوند و کنترل احساسات خود را دوباره به دست آورند.
10. از فعالیت بدنی استفاده کنید: فعالیت بدنی می‌تواند راهی عالی برای کمک به کودکان در رهاسازی انرژی و احساسات فروخورده باشد. فرزندتان را تشویق کنید تا در فعالیت های فیزیکی مانند رقصیدن، دویدن یا پریدن بپردازد.
11. پیشنهاد حواس پرتی: گاهی اوقات، حواس پرتی می تواند همان چیزی باشد که کودک برای آرام شدن به آن نیاز دارد. اسباب بازی، کتاب یا فعالیتی را پیشنهاد دهید تا توجه آنها را از منبع عصبانیتشان منحرف کنید.
12. به دنبال کمک حرفه ای باشید: اگر عصبانیت های کودک شما مکرر، شدید یا مداوم است، کمک گرفتن از یک متخصص سلامت روان یا یک متخصص اطفال ممکن است مفید باشد. آن‌ها می‌توانند راهنمایی‌هایی در مورد نحوه مدیریت عصبانیت‌های فرزندتان و رسیدگی به مشکلات اساسی ارائه دهند.

19 نکته برای مقابله با عصبانیت کودک

1. آرام و صبور باشید: این برای مدیریت موثر یک عصبانیت بسیار مهم است.
2. احساسات او را تأیید کنید: احساسات فرزندتان را تصدیق کنید و به او بگویید که ناراحت شدن اشکالی ندارد.
3. ارائه همدلی: سعی کنید مسائل را از منظر فرزندتان ببینید و درک کنید.
4. فضای امن فراهم کنید: به کودک خود فضایی امن و راحت برای ابراز احساسات بدهید.
5. محدودیت‌های واضح تعیین کنید: مرزها و انتظارات واضحی را برای رفتار ایجاد کنید.
6. از زبان مثبت استفاده کنید: با تقویت مثبت رفتار خوب را تشویق کنید.
7. انتخاب‌های پیشنهادی: هر زمان که ممکن است به فرزندتان حق انتخاب بدهید تا به او کمک کنید کنترل بیشتری داشته باشد.
8. از ارتباط غیرکلامی استفاده کنید: از حرکات، حالات چهره و زبان بدن برای برقراری ارتباط با فرزندتان استفاده کنید.
9. یک استراحت کنید: گاهی اوقات، استراحت از موقعیت می تواند به کودک شما کمک کند تا آرام شود.
10. از فعالیت بدنی استفاده کنید: فعالیت بدنی می تواند به کودکان کمک کند انرژی و احساسات فروخورده را آزاد کنند.
11. موارد حواس پرتی ارائه دهید: حواس پرتی می تواند به منحرف کردن توجه کودک شما از منبع عصبانیت او کمک کند.
12. به دنبال کمک حرفه ای باشید: اگر عصبانیت های کودک شما مکرر، شدید یا مداوم است، به دنبال کمک حرفه ای باشید.p.

راهنمای کامل برای مقابله با عصبانیت کودک شما

1. درک علل کج خلقی: کج خلقی بخشی طبیعی از رشد کودک است و می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله تحریک بیش از حد، ناامیدی و بار عاطفی باشد.
2. آرام و صبور باشید: مهم است که هنگام برخورد با کودکی که عصبانی است، آرام و صبور باشید.
3. احساسات او را تأیید کنید: احساسات فرزندتان را تصدیق کنید و به او بگویید که ناراحت شدن اشکالی ندارد.
4. ارائه همدلی: سعی کنید مسائل را از منظر فرزندتان ببینید و درک کنید.
5. فضای امن فراهم کنید: به کودک خود فضایی امن و راحت برای ابراز احساسات بدهید.
6. محدودیت‌های واضح تعیین کنید: مرزها و انتظارات واضحی را برای رفتار ایجاد کنید.
7. از زبان مثبت استفاده کنید: با تقویت مثبت رفتار خوب را تشویق کنید.
8. انتخاب‌های پیشنهادی: هر زمان که ممکن است به فرزندتان حق انتخاب بدهید تا به او کمک کنید کنترل بیشتری داشته باشد.
9. از ارتباط غیرکلامی استفاده کنید: از حرکات، حالات چهره و زبان بدن برای برقراری ارتباط با فرزندتان استفاده کنید.
10. یک استراحت کنید: گاهی اوقات، استراحت از موقعیت می تواند به کودک شما کمک کند تا آرام شود.
11. از فعالیت بدنی استفاده کنید: فعالیت بدنی می تواند به کودکان کمک کند انرژی و احساسات فروخورده را آزاد کنند.
12. موارد حواس پرتی ارائه دهید: حواس پرتی می تواند به منحرف کردن توجه کودک شما از منبع عصبانیت او کمک کند.
13. به دنبال کمک حرفه ای باشید: اگر عصبانیت های کودک شما مکرر، شدید یا مداوم است، از متخصص کمک بگیرید.

منابع :‌

1. “شادترین کودک نوپا در بلوک” نوشته دکتر هاروی کارپ: این کتاب نکات و تکنیک های عملی را برای مدیریت عصبانیت و ترویج رفتار مثبت در کودکان خردسال ارائه می دهد.
2. “کودک تمام مغز” نوشته دکتر دانیل جی سیگل و دکتر تینا پین برایسون: این کتاب بینش ها و استراتژی هایی را برای کمک به رشد هوش هیجانی و تنظیم احساسات کودکان ارائه می دهد. li>
3. «انضباط بدون درام» نوشته دکتر دانیل جی سیگل و دکتر تینا پین برایسون: این کتاب رویکردی جامع به نظم و انضباط ارائه می‌کند که بر همدلی، ارتباط و تقویت مثبت تأکید دارد. li>

توجه: این مراجع معتبر و مبتنی بر شواهد هستند، اما جامع نیستند. برای مشاوره و راهنمایی شخصی، مهم است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی واجد شرایط یا یک متخصص سلامت روان مشورت کنید.